dinsdag 27 oktober 2009

doodlin' op de kantele

Allerlei discussies vinden hier aan de keukentafel plaats. Sami vraagt zich af waarom wij lidwoorden hebben in de nederlandse ( en engelse en zweedse)taal. Is toch nergens voor nodig, vind hij. Ook zij en hij gebruiken ze niet. Er is een traditie in oude finse liederen waarin mannen met een hoge stem vanuit het perspectief van de vrouw zingen. Zoals ook Pekka Käppi doet, met wie we morgen in het Sibelius spelen.

En dan is er de kantele. Een soort lier die hier heel populair is. Je speelt er een patroon op en dat hou je dan uren vol, beter dan een waterpijp. Iedereen kan er wel een beetje op spelen maar er zijn ook musici die er hun levenswerk van maken, zoals Arjo Kastinen,één van de vele vrienden van Sami, waar we morgen gaan eten voor het optreden in het Sibelius museum. Hier speelt ze de 10-snarige kantele:
Ik hou het voorlopig bij die met 5 snaren. Ik doodle er de hele dag op. Ik hoop dat ik er hier één op de kop kan tikken.


Vanavond gaan we muziek maken bij een jonge vriend van Sami, de schilder en dichter Simo Korhopää, die hier verderop aan de rivier woont en meeging naar het optreden in Tampere afgelopen zaterdag.
http://www.arsnet.net/index.php?article_id=82&user_id=10737

Nu ben ik nog niet toegekomen aan het optreden met de Kareliërs in de karelische bioscoop in het zweedstalige dorp Raseborg. Ook is het me nog niet gelukt om mijn foto's en filmpjes te uploaden. Geen tijd meer nu: ik moet nog wat voorbereiden voor morgen en verder doodlen op de kantele.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten