language clash

Het tweede optreden dat we deden was in het stadje Raseborg. In Raseborg zijn de zweedstaligen in de meerderheid en de finstaligen in de minderheid. Midden in het stadje staat een bioscoop gebouwd in de 50er jaren met de naam Karelia. De Kareliers zijn een stam die gedeeltelijk in Rusland leven, gedeeltelijk in Finland. De karelische folkgroep Sattuma met wie we speelden kwam uit St Petersburg en bestond uit vader Arto Rinne, dochter Eila Rinne, Dmitri "Dima" Demin- en zoon Vladislav Demi. Youhikko, violen, fluiten, didgereedoo ze speelden alles, en nog goed ook.


Nu zijn we net terug van een repetitie in het atelier van Simo (zonder n , ja)
Sami en ik raken aardig op elkaar ingespeeld. Ik bluf een aardig mondje fins, Sami doet een imitatie van Jaco op ebo en slide. Ines zingt mijn speciaal voor Finland in het Nederlands vertaalde versie van Sheperdess mee. Zweeds schijnt weer erg op nederlands te lijken.
Sami's dochters Ines en Kaisa spreken trouwens zweeds met elkaar, net als zijn vrouw Pia. Sami praat dan weer terug in het fins. Zoon Nestor heeft een russische vriendin. En van tijd tot tijd vertaalt er iemand voor mij in het engels.

Language clash.

Nu slapen. Morgen moet ik fris zijn voor het laatste en vierde optreden van deze tour in het Sibelius Museum in het mooie Turku. Jammer was dat Pekka Käppi nog in Denemarken is voor het WOMAX en hij niet komt meespelen morgen. Leuker was dat ik vandaag met Sami op bezoek was bij de eigenaar van Love Records, een legendarisch fins jazzlabel. Hij heeft een prachtig huis met studio aan zee. Misschien is er morgen nog tijd voor een blogje voor we weer in de auto stappen.